Arsız rüzgarların uğultulu fısıltılarıyla yerleri altın ile kaplayan mevsimler mevsimini özlemektir.
Çatılarda ayak seslerini duyuran, flashbackler misali gecelere yansıyan anlık ışıkların perdelerde vuku bulduğu sahneyi özlemektir.
Bob Ross üstadın tuvalinde spatula olup canvas'a üşüşen, her an çarpacak bir elektrik ile tutunduğu kabloda habersiz ancak tedirgin kargaların ses tonunda yitip gitmeye ısrarla karşı gelen tonların mevsimini özlemektir.
Dışarıdaki titremelere karşın yuvanda iliklediğin sıcaklık bağını özlemektir.
