Yaralarim depresti yine...kaniyor...kabuk baglamisti oysa..bir an geliyor yeniden kaniyor...durduramiyorum..cok konusuyorum bu sira...Anlatiyorum...anlatmak istiyorum...Belkide bi terapiste gitmeliyim..Iyice deşip yaralarimi sonuna kadar kanatmali kan kaybindan ölene kadar durmamaliyim...Sarsmaliyim kendimi..Biri sarsmali beni ..korkularimla yuzlesmeliyim...Bu nasil bir zayif noktadir?? Bahsederken bile gozlerim doluyor.Anlattigimda ne hale geldigimi hatirladim birden...uzun sure kendime gelememe..bi bosluk hissi..derin bir bosluk..Kacmamaliyim .ilac cozum degil.