Servisteyken keşke kaza yapsak da ölsem diye düşünüyorum hep ve bu yüzden Şoföre ısrarla kemer taktırıp, kendim takmıyorum. Adam hiçbir zaman anlamayacak beni.
Hangisi acizlik? Ölmeyi istemek mi? Yoksa intihar etmek mi? Neden düşünecek bir şey kalmayınca ölümü ister insan?
Bugün anneler günü fakat benim için hiçbir anlam ifade etmiyor. Muhtemelen annem için de etmiyordur. Çünkü kendini hiçbir zaman anne olarak görmedi. Ben de onu anne olarak görmedim. Hiç sarılmadım. Hiç öpmedim. O öpmeye çalıştığı zaman kaçtım.
Ne askerde ne de evden uzakta olduğum zamanlarda yokluğunu hissetmedim. Varlığını görmedim ki. Sahi anne ya en sevdiğim rengi biliyor musun? Beni ne kadar tanıyorsun? Beni hiç tanımak istedin mi? Neden aramızda uçurumlar var? Neden hiç arkamda olmadın? Neden aşık olduğumu türkçe öğretmenimden öğrendin? O ilk öğrendiğinde 'güzel mi' demişti. Sen neden mezhebini sordun? Hadi bu neyse de. Hayatımda hiç hırsızlık yapmadığım halde; hesabıma gönderilen paranı çektiğim gün; aksilik ya sarjım bitmişti. Neden 27 kere aradın? 1300 euro için değer miydi gönlümü kırmaya? Neden senin paranı alıp gittiğimi düşündün? Paranın içine sıçayım anne.
Bir sürü cevapsız soru ile gebermek istemiyorum ama düşüne düşüne delirmek de istemiyorum.
