Bugün yaşadığım acı bir diyalogla aslında kendimin ne kadar odun bir insan olduğumu hissettim. Bolu'dan çıkalı 25 km olmuştu, konvoyumdaki bir araç hararet yapınca mecburen dinlenme tesisinde mola verdim.Orada da Suriye'den gelen göçmen bir aile kendilerine buldukları gölgede oturuyor ve çocukları da sağda solda oynuyorlardı. Sonra ufaklıklardan bir tanesi yanıma gelip araçlarımızın ne olduğunu sordu. Bende onu küçümseyerek ne olduğunu isteksiz bir şekilde anlattım. Sırf merakımdan Suriye nin hangi şehrinden geldiğini sordum o da "Halep" dedi, peki Türkiye yi sevdin mi diye sordum "evet abey "dedi ,Suriye yi özledin mi diye sordum ki cevabı boğazımı tıkamaya yetti "insan memleketini özlemez mi abey".Sonra Büyükbabam aklıma geldi Balkanlar dan göçmüştü o da hüngür hüngür ağlayarak anlatırdı bana memleketini.Sonra gidip alabildigim kadar abur cubur aldım.Üzgünüm sözlük.
