ön çapraz bağ yırtılması iki türlüdür. bunlardan birinde, yani düzelebileninde düzgün bir kesi gibi dururken diğerinde, yani düzelmesi çok çok zor olanında ise paramparça olur. hâl böyleyken pek çok sporcunun, özellikle de atlamalı zıplamalı sporlarla uğraşanların kariyerlerini bitirebilen bir sakatlıktır.
1- derrick rose: eski patlayıcılığı gitti ama hâlâ bir şeyler yapıyor.
2- al jefferson: zayıflamak zorunda kaldı. ne eskisi kadar güçlü ne de atlet. ama hücumunu oldukça geliştirdi.
3- baron davis: üniversitedeyken geçirdi, sapasağlam döndü. nba'de ise hem bunları hem iç yan bağları aynı anda koptu ve bir daha da iflâh olmadı.
4- sarunas marciulionis: sakatlandığı yıl 28 dakika ve 17,4 sayı ortalamasıyla oynarken sonrasında süre ortalaması 20 dakikayı, sayı ortalaması ise 12'yi göremedi.
5- brent price: daha çaylak kontratı bitmeden bir kez koparttı. yetmedi, üç yıl sonra, 97'de bir daha kopardı. adını duydunuz mu hiç?
6- danny manning: 88'de birinci tur, birinci sıradan draft edildikten sonra yalnızca 26 maça çıkabildi. gençliğinin de etkisiyle kurtulur gibi oldu ama 95 ve 98'de iki dizinden de ameliyat olmak zorunda kaldı. hâliyle kariyeri de darmadağın oldu.
7- raef lafrentz: orta mesafe şutu olan mis gibi bir uzunken kariyeri dağılanlardan.
8- michael redd: 2009'de hem acl hem mcl'i yırtıldı. ameliyat oldu, döndü. aynı sakatlığı ve ameliyatları bir kez daha geçirdi. 2009'de sakatlandıktan sonra 2011''e dek kadrosunda bulunduğu milwaukee bucks'te yalnızca 28 maça çıkabildi. sonrasında phoenix suns'ta bir yılda, 15 dakika ortalamayla bile ancak 51 maça çıkabildi.
9- josh howard: sakatlıktan önce magic johnson'ın all-star seçilmemesine feveran ettiği adam 2010 ve 2012'de iki kez aynı sakatlığı geçirdi. ilk sakatlığının ardından gelen 3,5 yılda nba'de yalnızca 72 maça çıkabildi.
