Hep sen benim için uzun ve güzel yazılar yazdın. Benim senin gibi bir yeteneğim yok benim yazdıklarım bir yerde tıkanır hep. Ama içimden bugün yazmak geliyor uzun uzun biliyorum seninkiler kadar anlamlı olmayacak bilmem görüp okur musun?
Seninle tanıştığım günden beri bana yüz vermesende sen benimdin. Hani bi laf var ya sen istediğin kadar beni tanıma arkadaşlarım seni görünce enişte diyor hah öyle senide herkese anlattım durdum. Evet beni ilk başta esprilerinle etkiledin hep o kadar çok güldürdün ki gözümden yaş gelene kadar. Seni hep espri yapan goygoycu biri olarak hayal ettim. Ta ki sen beni farkedip konuşana dek. Meğer ne kadar olgun ve harika biriymişsin. Nasıl bir kalbin var senin tanımadığına bile kıyamıyorsun. Senin en çok merhametini sevdim. Merhamet bir adama yakışan en güzel şey. Samimiyetini sevdim, kırmaktan, incitmekten korkmanı sevdim ve daha bir sürü şey. Ben senin kadar becerikli değilim bu işlerde biliyorum ama içimden geldi. Keşke aramızda hiç engel olmasaydı belki her şey harika olurdu. Sen engellere rağmen o kadar güzelsin ki o kadar özlenilesin ki... O gülen yüzün hiç solmasın olur mu sen hep gül, güldür mutluluk seni hiç terketmesin adam...
