ilk defa geçen haftalarda çok net gördüm ve anladım. taksimdeyim, bütün gün okula gitmeyip kendi kendime gezmişim. tek başımayım, sıkılıyorum ve eve kaçmak istiyorum. sonra nasıl oluyorsa o kalabağın içinden üniversiteden tanıdık 3-4 kişi yanımdan geçti gitti. beni görmediler bile. çok mutlu gözüküyorlardı, adeta kavak yelleri yeniden çekiliyordu. öyle bir gençlik gümbür gümbür yürüyorlar. güldüm halime ama daha çok üzüldüm aslında.
edit; sonradan içlerinden biri anlattı, galatanın etrafında oturup şarap içmişler. bir dahakine sen de gel dedi. onları gördüğümü söylemedim.
