insana ödülü de cezayı da verendir vicdan. eğer terazisi sağlam bir adalete sahipse vicdan, iyilik yapmamak mümkün değildir. iyilik tanrı için yapılmaz, tanrinin kimsenin iyiligine ihtiyaci yoktur ya da " suan eminim ki tanri beni goruyor oyleyse ıyilik yapmalıyım " diye yapılan ıyilik iyilik değildir. Asıl iyilik ödül ya da ceza için değil sadece karşındakini mutlu etmek için yapılan iyiliktir. iyilik yapabilecekken yapmamak vicdan sahibi birinin harci degildir zaten, yapmazsa vicdani rahat etmez. bunun farkinda olan insan icinse iyilik yemek yemek gibi biseydir siradandir yani..
