geçen bi arkadaş "gel seni gittiğin yere bırakayım" deyince hayatımda ilk defa bindim ve bu ulu sıfata nail oldum. nasıl rahat, nasıl konforlu! ben aylık akbilimde kalan miktarı kara kara düşünürken millet nelere biniyor be kardeşim! neyse ben böyle coşkulu düşüncelerle git geller yaşarken(meğerse o sırada trafikte makas atıyormuş) gideceğim yere vardık: zincirlikuyu metrobüs istasyonu. burdan sonrasını anlatmak istemiyorum. kan, sefalet ve gözyaşı...
