entry kasmamak için aklıma gelenleri tek seferde yazacağım.
günümüzde siyasetçiler, komutanlar, sanatçılar, düşünce adamları, ünlüler, televizyoncular genel anlamda toplumda kendini belli etmiş kişiler insanlara insanlığa zerre değer vermezken, sürekli bu insanları konuşmak bunlara değer vermek ya da kendi babası gibi savunmak aptallıktan başka ne ki.
genel olarak insana kendisinden başka kimse değer vermez, insanların en hoşuna giden şeylerden birisi de onu düşünen birilerinin olmasıdır.
toplumun sürekli aşırıya kaçma sevdası, dikkat çekmekten başka bir şey değildir.
insanların sevdiği şeyler genelde toplum algısından başka bir şey değildir. moda ya da yeni adıyla trend bunun sadece giyim kuşama yansımış halidir.
bazı insanlar kitapları toplumdan farklı olmak için, tabi kitap okuyan birisinin bu düşüncesi zamanla değişebilir, ben de öyle oldu.
mutlulukla huzuru karıştırıyoruz.
bir insan yaşarken dikkat çekmemişse ölünce de çekmez, bu amaçla intihar edenler var.
amacı olmayan bir hayat gerçekten de çok uzun, zaten bizim ölümden korkma sebeplerimizden biri de yapmak istediklerimizi yapamayacak olmamız, örneğin genç oğlu ölen teyze "daha mürüvvetini göremediydi" orta yaşta ölen birisi için "çoluk çocuğu yetim kaldı" gibi laflar söylerler.
bir saniye aslında beş saniye olsaydı ortalama 350 yıl yaşardık, o da kısa gelirdi.
