Bahtsiz şahsımın başına gelen bir başka vahim, iç burkan, yürek yıkan durumdur.
Hiç bitmeyecekmis gibi gelen çocukluk zamanları. ilkokul 5. Sınıfin sonlarındayız. Tüm öğrenciler iyi ya da kötü karnelerini heyecanla beklemekteler. Okul kapanmadan 1 hafta öncesi bütün dersler boş geçmekte, bazı derslerde öğrenciler sınıfta fıkra anlatmak için tahtaya kalmaktaydi..
Çok sevdiğim bir kiz vardi o yil. Aslında 1. Siniftan beri bir ön sırada oturuyordu. Bense onun güzel gözlerini 5. Sinifta fark edebilmiştim. Evet malık burda başlıyor anasini satiyim. Saçları kestane renginde birçok dersi kaçırmama sebepti. Derslerde kalemimi saçlarına saklardim, sonra kalemimi çevik bir hamleyle alıp koklardim. Oyle guzel kokardi ki. Ne zaman Çöp kutusunun etrafındaetrafında onu görsem ben de tüm kalemlerimi alıp onun yanına gider kalemtraşini isterdim. Onun kalemlerini de açmayı teklif ederdim. Sonra sınıfın afacan Çocukları "callo benim kalemleri de açsana." diye dalga grcerlerdi. Sonra dövüşürdük çoğuyla. "Örtmenim onlar dalaştı ilk önce." derdim. Ögretmen de "dolaşmak kelimesini bir daha kullanma callo." derdi. Güzel günlerdi..
Neyse efenim sevdiğim kıza açılamamış ben karbe gününde pekiyilerden alacağım güvenle ona onu sevdiğimi söyleyecektim. Planım tam olarak buydu.
Akdeniz karadeniz biz karnemizi isteriz tezahuratlariyla sınıfi inletiyorduk. Öğretmen gelmiş, karnelerin ucunu gösterip tezahüratlardan kafası şiştiği için sınıftan gitmişti. Öğretmen gider gitmez sırasının altindan bir şeffaf poşet çıkaran sınıfın hınzır elemanı melih bana doğru siritarak şöyle dedi;
- callo gel bak ne var burda?
+ ne peşindesin lan yine.
- bak yumurta aldim, karneleri alinca okul duvarının oradan kalabaliga firlatacagiz.
+ ohaaa supermis lan bu. Hadi yapalim yapalim.
- yok olum yakalanmamamiz lazim sonra.
+ tamamdır.
Karne heyecanından çok yumurta heyecanı sarmıştı bedenimi. Karneleri aldıktan sonra okulun yüksek ön duvarına çıktık. Duvarin arkasından yumurta fırlatmak için melih in işaretini bekledim. "Şimdi." der demez yumurtayı kalabalığa doğru firlattim. Birinin tam kafasinda patlamıştı. Lan nasil bir ibnelikse arkadas. Yumurta firlat birinin kafaya falan. Çocuktuk ve tam maldik.
Benden sonra melih de kalan yumurtalari firlatti. Kalabalik alanda bir hengame kopmuştu. Herkes yumurtayı kim atti diye sağa sola bakınmaktaydı. Biz de melih le duvarın altına eğilerek okulun arkasından dolaşmak istedik.
Okulun arkasından dolaşıp okulun önüne geldiğimizde benim sevdiğim kız hüngür hüngür ağlıyordu.. Yanina gidip ne olduğunu soracaktim ki durumu anladım. Çevresine " ilk yumurtayi atan aptal yapti bunu." diyordu..
Ben de kısık sesle "özür dilerim." dedim. Kimse duymadı..
