bu başlığa da yazılmıştır, çok meşhur bir söz var. "sen elmayı seviyorsun diye elma da seni sevmek zorunda mı?" diye. bu söz her ne kadar nazım hikmet gibi usta bir şairden çıkmışsa da aşkla bağdaştırılamaz. çünkü elmayı sevmekle aşık olmak aynı şey falan değildir. elma ile aşık olunan insan da aynı şey değildir. yan yana düşünülemez bile. dolayısıyla karşılıksız aşk denen karmaşıklığın içinden böyle basit bir denklemle çıkılamaz.
işin ilginç yanı bu karmaşık durumu yaşayan çok fazla insan var olmasına rağmen bu konuyu işleyen az sayıda kitap, film, şarkı vardır. nedense bu konu işlenmek istenmez. işlense de en en en fazla, 2. plandaki adam/kadın karşılıksız aşka düşer o kadar.
esas eleman belki sevdiğiyle kavga eder ayrılır, belki ailesi istemez ayrılır, belki kardeşi de aynı kıza aşıktır sevdiğine kavuşamaz, aldatılır, sevdiği hayatını kaybeder kavuşamaz vs vs bir sürü olumsuz, klişeleşmiş senaryo vardır ama ben bunca yıllık hayatımda hiçbir filmde başrol kişisinin karşılıksız aşk yaşadığını gör me dim.
yani istisnalar muhakkak var tabi ama elinden gelen her şeyi yapmasına rağmen okkalı biçimde reddedilen, özgüveni tamamen yerle bir olan hiçbir insan görmedim.
görmezsiniz, göremezsiniz çünkü bu ayrılık gibi bir şey değildir, ne bileyim aldatılmak gibi değildir karşı tarafı suçlayamazsın. ondan nefret edemezsin. ortada yanlış giden bir şeyler vardır ancak yanlış yapan hiçkimse yoktur.
ben bu durumu en derin şekilde yaşadığım zamanlar kendimi hep şöyle hissederdim: aşırı huzurlu bir ortam var, sımsıcak bir aile ortamı. herkes birbirini seviyor, herkes çok mutlu. ve sen de bu ailenin önemli bir bireyisin. bu ailedeki insanlar senin en çok güvendiğin, aynı zamanda sana en çok güvenen insanlar. sana baktıkları zaman gözlerinin içi gülüyor. seninle gurur duyuyorlar. sen de onların çok çok iyi insanlar olduğunu biliyorsun. senin de bu hayattaki en büyük amacın onları mutlu etmek. onların gözünde "kötü" insan olmamak için her şeyi yapmaya hazırsın. ama bir anda, hiçbir yanlış yapmamana rağmen sırf "sen" olduğun için ailen sana "git" diyor. en çok huzur bulduğun yerde istenmiyorsun.
karşılıksız aşkı yaşayan insanın hissettikleri bunlardır. sonra da şairin biri çıkıp "elmayı soydun diye bilmem nerene koymana gerek yok da bıdı bıdı"
