hukuk fakültesi gibi kitap okuma esaslı bir lisans eğitimi alan, bunu takiben kariyerini de hukuk üzerine yapmaya karar verip o yolda ilerleyen bazı insanların başına gelen durum.
mazeret değil elbette, hukuk kitabı ile okuma kitabı arasında dağlar kadar fark olduğunun bilincinde herkes. fakat asıl nokta şu: asgari dört sene boyunca o kapkalın kitaplara gömülmek, hatta bir değil iki, bazen de üç kez okumak zorunda kalmak, fakülte bitse bile mesleki gelişim için okumaya devam edilmesinin gerekliliği gibi sebepler insanı okumaktan soğutabiliyor. ya da aşırı yükleme sebebiyle zihin ekstra okumayı reddediyor.
yine de kitap okuma alışkanlığını küçük yaşta kazanmış bireyler, bu bıkkınlığa rağmen, eline bir kitap almayı başardıkları anda devamını da getirebiliyorlar. yani burda önemli olan o kitaba başlayabilmek. gerisi zaten çorap söküğü.
