iki üç tane pek ünlü sözümona "yazar"la sıkı fıkı olmadığınız, hikayelerine methiyeler düzmediğiniz ve dolayısıyla reklam alamadığınız için yazdığınız hikayenin bir satırının bile okunmadığı, okunmaya tenezzül dahi edilmediği, esasında amatör yazarlar için çok büyük bir fırsat niteliğini taşıyan e-kitap sitesi ve aynı zamanda uygulaması.
psikopat ruhlu erkekleri baş tacı yapan ergen kızların, hikayenin içinde normal hayatta yaşanması pek de mümkün olmayan dizi aksiyonlarını göremeyince "ayy çok sıkıcı bu" diyen okurların, durum hikayesi denilen kavramı algılayamamış, kitapların olağanüstü olayların anlatılmasından ibaret olduğunu sanan, edebiyat özürlüsü zihinlerin çoğunlukta olduğu bir mecra.
okurken insanın gözüne gözüne batan yazım ve noktalama hatalarından bahsetmek dahi istemiyorum.
(burda kocaman bir parantez açma gereği duyuyorum. ülkemizde, hatta dünyada yazım ve noktalama işaretlerini zerre umursamayan büyük bir kesimin olduğunun farkındayım. bu kesimin internette yazdıklarını da görüyorum. doğrusunu öğrenip ona göre yazsalar diyorum içimden fakat bunun dışında çok da ses ettiğim yok açıkçası. fakat kişi bir hikaye yazmaya, roman yayınlamaya, hatta daha da öteye giderek millete kendini "yazar" olarak tanıtmaya başladığı anda kurallara elinden geldiğince uyması gerekir. wattpad amatörlerin toplandığı bir yer olabilir, her yazar her an her dakika hatalarını fark etmiyor olabilir ancak bağlaçlar inatla birleşik yazılıyorsa, noktalama işaretinden sonra konulması gereken boşluk önce yapılmışsa ya da "mafetmek" (bkz: mahvetmek) "mutvak" (bkz: mutfak) gibi bariz yazım hataları varsa, o noktada sinirleniyorum. işin kötü tarafı, bu hataları yapan kişiler bu yönden eleştirildiğinde umursamıyor ve aynı hataları yapmaya devam ediyor. türkçe kuralları konusunda çok bilgi sahibi olmayan okurları da bu yanlışları doğru zannetmeye başlıyor ve dilin yanlış kullanımı yaygınlaşıyor)
bir de bu uygulama sayesinde genç yaşta kitap bastırabilmiş birçok yazar olduğunu biliyorum. kitap haline gelen hikayelerin büyük bir kısmını okuma fırsatı bulamadım ancak kitap bastıran birkaç yazarın kitap haline gelmemiş diğer hikayelerine şöyle bir göz atabildim. gerçekten çok kaliteli bir anlatımla süper bir kurguyu birleştirmiş olan da var, vasat derecedeki yazımıyla abuk sabuk olayları anlatmış olan da... beğeni meselesinin kişisel bir şey olduğunun farkındayım fakat bazı yayınevlerinin kaliteye bakmaksızın, sadece popülariteyi göz önüne alarak kitap bastığını da gözler önüne seren bir durumdur bu.
onca hikaye içinden beğendiğim ve takip ettiğim dört beş tane hikaye vardır, fakat yazarlar zaman zaman cıvıtabiliyor, sırf okurlara bir an önce bölüm sunmak adına aceleyle bir şeyler karalayabiliyor. halbuki acele etmesen, sakin sakin yazsan ve beğenilen üslubunu bozmasan, kurgunun içine etmesen çok daha iyi. gerçi dakika başına yeni bölüm talep eden okurları var, anladığım kadarıyla mesajlarla, duvar yazılarıyla falan insana fenalık geçirtiyorlar ama yine de sen sakin ol güzel kardeşim. yazar sensin, her şey senin kontrolünde ve "hemen bölüm yazmazsan bir daha hikayeni okumam" tehditlerini bir kenara bırakman gerekiyor. elbette yazdığın şeyin birileri tarafından beğenilmesi, takdir edilmesi güzel bir şey fakat sırf belli bir kitleyi kaybetmeyeyim diye yazım tarzından, anlatımından ödün verme lütfen.
her cümle için ayrı paragraf başı yapan yazarlar, sizleri de unutmadım elbette. biri şu insan evlatlarına paragraf denen kavramı anlatsın, çok rica ediyorum.
son sözüm de (şimdilik tabii, gözlemledikçe eklerim buraya bir şeyler daha) hikayesine yorum yazma zahmetinde bulunan okurlarına cevap vermemeyi "coolluk" sanan şahıslara. bakın sevgili arkadaşlarım, çok basit bir kural var: sen o yorumlara cevap atarsan, okurlar daha da coşar, daha da fazla yorum atar, hikayeni üst sıralara taşır bu sayede. "vaktim yok" diyenlere saygım sonsuz fakat bu sözü ettikten iki dakika sonra on tane başka hikaye okuyup uzun uzun yorum döşeme lütfen. okur nezdinde tam bir samimiyetsizlik örneği bu çünkü. "ne yani hikaye de mi okumayayım?" diyenlere cevabım şu: kimseyi kısıtlamak gibi bir niyetim yok, öyle bir hakkım da yok. sadece böyle davranan yazarların bende oluşturduğu izlenimi söylüyorum. ha diyeceksiniz bu yüzden okumayı mı bırakırsın? tabii ki hayır. bir daha yorum yazmam, belki beğenmem bile ama okurum. hikayenin üst sıralara taşınmasına önemli bir katkı sağlamam sadece (wattpad'de okunma sayısından çok oylama ve yorum sayısı önem taşıyor).
wattpad içimde nasıl bir yara açtıysa artık... neyse içimizi döktük, yola devam.
