doğuda görev yaptığım zamanlar, araç tamirde. iş yerinin yakınından geçen bir doğu firması otobüsüne binilir. otobüste ön koltukta bayan yanı hariç her yer doludur. hiç dert etmeden modern görünümlü genç bayanın yanına oturulur. hemen o esnada otobüsün tüy yumağı muavini tepemde biter:
+bayanın yanına neden oturdun, kalk hemen ordan.
- (yakışıklılığın vermiş olduğu özgüvenle) hanımefendiye rahatsızlık verdiğimi düşünmüyorum.
+rahatsız oluyor musunuz bayan?
*evet.
-asgh... kaptan müsait bir yerde dur da, beni oraya bi zahmet gömüverin.
