ünlü yönetmen ve senarist oliver stone tarafından senaryolaştırılan, türkiye polisi ve hapishanalerinde bir yabancıya karşı uygulanan baskı ve işkenceleri anlatan film.
olayın kahramanı billy hayes 1970 yılında esrar kaçakçılığından tutuklanmış gay bir kişidir. yanlış anlaşılmasın gayliği üzerinden vurmuyorum filme asla, sadece filmde kız arkadaşıyla tatile gelmiş gibi gösterilmişti bunu hatırlatıyorum. ilaveten billy hayes türkiyede hapishanedeyken hiç bir zaman işkence gördüğünü ve cinsel istismara uğradığını söylememiştir ama filmde cinsel istismardan ve işkenceden dem vurulur.
film 1978 yılında tahmin edildiği gibi en iyi uyarlama senaryo oscar ödülünü oliver stone'a getirdi. bu bile türkiye karşıtı lobinin ne kadar güçlü olduğunun göstergesi. tıpkı türkiyeyi her fırsatta eleştiren yılmaz güney in ne hikmetse cannes film festivalinde ödül kapması gibi. ne tesadüf değil mi?
ama gerçekler yerini bulmuş ve 2004 yılında türkiye ziyaretinde oliver stone ''kitabı abarttığını, olmayanı yazdığını'' söyleyerek türkiyeden özür dilemiştir. bu özürden hemen sonra billy hayes ''çarpıtılan türkiye görüntüsü yüzünden vicdan azabı duyduğunu' açıklamıştır.
hemen hemen her ay 1 defa amerikan polislerinin zenci ya da müslüman vatandaşlarına yaptığı zülum ekranlara gelirken, dünyanın tamamında ''hapishane'' denilen tutukevlerinin hepsinin sıkıntılı yerler olduğu bilinirken böyle bir film üzerinden benim esmer-güzel ülkeme vurmaya çalışmak beşeri anlamda bir ihanettir. neyseki özürler dilenmiş, gerçekler ortaya dökülmüştür.
bu utanç kaynağı film yüzünden hala kötü olan imajımızı geçen ay bir arkadaşın ingiltereden gelen kadın arkadaşının yüzünde görmüştüm. havaalanından aldığımız bu ingiliz kadın ''midnight express'' içeren bir cümle kurdu arabaya biner binmez. benim ingilizcem çat pat seviyesinde bile değil, yani çat var pat pek yok kalmadı ama anladım kadının kötü bir şeyler söylediğini. hemen arkadaşa ne dediğini sorduğumda türkiye nin geceyarısı ekspresindeki gibi bir ülke mi merak ettiğini sormuş. arkadaş gereken cevabı verdi gerçi ama bu tip filmler ne kadar özür konusu olsa da bilinç altlarına yerleşiyor malesef.
