eskiden zengin işiydi. çocukluğumu hatırlatır bana her defasında. muz yiyen çocuk ile domates yiyen çocuk arasındaki farkı. domates yiyen çocuk bendim, muz yiyen ise karşı daireye yeni taşınan asuman teyzenin oğlu çağrı. o elindeki muzu göstere göstere yerken, bizler domatesleri ısırır ve bir tarafından fışkıran domates suyuna kahkaha atardık. neyse konu dağıldı, çocukluğa gidince. esas konu uçak yolculuğu;
bundan 10 sene kadar önce sadece zenginler binebiliyorken, bugün herkes binebiliyor. 24 saat süren işkence dolu otobüs yolculukları tarihe karışıyor. üstelik çoğu zaman otobüs bileti fiyatından bile uygun fiyata alınabiliyor. ne tesadüftür ki yine bu zengin-fakir arasındaki uçurum ak parti iktidarı döneminde son buldu. seyahat özgürlüğü herkese eşit bir şekilde eşit ücretle veriliyor. birileri sosyal devleti, taşla sopayla molotofla araya dursun, ak parti iktidarı sosyal devletin temelini attı, katlarını sağlam ve emin adımlarla çıkıyor. allahın izniyle de tamamlayacaklar.
