Liseden arkadaşım Manisa Kula diye sikko bir meslek yüksekokulunu kazandı. Ben bir sene daha hazırlanma kararı almıştım. Israrla orayı yazmam için "Burada kafede bol, hem çalışır hem okuruz, yine eskisi gibi olacak her şey" diye beni baya heveslendirmişti. Ek tercih yaptım. En başta iki yıllık Kula duruyordu. Son günde bitmesine 1 saat kala Tercihlerimi değiştirdim. Ve bunu söylediğimdeki kızgınlığını hala unutmam. Meğerse hiçbir şey yokmuş orada. Yalnızlık çekiyormuş arkadaş. Sonradan öğrendim tabi. Yani kısacası iki yılım o kasabada geçecekti. Bencillik, çıkar pis işler.
