Hayatta olan kâfirlerin doğru yolu bulmaları için dua etmenin ise caiz olduğu görüşü hâkimdir. Çünkü Rasulüllah Efendimiz (asm) Uhud Günü mübarek dişleri kırılıp, yüzü yaralandığında, müşrikler için:
"Allah'ım kavmimi bağışla, çünkü onlar bilmiyorlar."
diye dua etmişlerdi. Ibn Abbas da: "Mü'minler kâfir olarak ölmüş yakınlarına dua ediyorlardı. Bunu yasaklayan âyet (Tevbe 113) geldi, onlardan duayı kestiler. Ama bu âyet onların, hayatta olan kâfirlere dua etmelerini yasaklamıyordu." demiştir (Kurtubî, VNI/274).
