anladım ki ben muhalifim. ama öyle b öyle değil. nerde çoğunluk görsem zıttını tutuyorum. haklı olan onlar olsa bile. ve haddi aşanları gördüğüm zaman da hemen saf değiştiriyorum. zulme karşı direniyorum falan gibi ayak çekmiyorum burda yanlış anlaşılmasın. demek istediğim şu, mesela sevmediğiniz b iri var, sürekli laf sokuyorum eziyorum kendimce falan, sonra bikaç kişi bana destek olup onu yaralamaya başladığımızı farkedince hemen zıttı pozisyon alıyorum. bunu neden yaptığımı hala anlamış değilim. karaktersizlik olarak anlaşılmasın kesinlikle. kendi doğrularımı asla terketmem. ama birinin üstüne fazla gidildiğinde en sevmediğim bile olsa ya da bir zamanlar üstüne gittiğim biri bile olsa onu korumaya çalışabiliyorum.