sadece çocuk öz anne veya babası olmadıgınızı bilmeli ve miras düşmüyor diye biliyorum.
yetinskinliginden sonra da hanımınız emzirmediyse yanınızda kalması caiz degil.
hiç sapıklık suçlaması yapıstırmayın, tecavuze ugrayan uvey çocukları da, kocasının uvey kızıyla boynuzladıgı kadınları da görüyoruz.
ha bir çocuga uvey oldugunu soylemeyip, çocugu asıl ailesinden saklayanlar hatta alıkoyanlar var ki... onlar ayrı tiksinti konusu.
bakın anlatayım mesela, ailemden bir fragman.
fakir bir ailenin hanımı 3. çocugunun dogumu esnasında vefat ediyor.
babanın o an zaten beyni duruyor ve adamın akrabası vs bile yok, kimse yardımcı çıkmıyor anlayacagınız.
O esnada bizim çocuk sahibi olamayan üç kagıtçı akrabalar, adama çocukları yetimhaneye bırakmaktan baska çaresinin olmadıgını, ve isterse henüz bebek olan kızına bakabileceklerini söylüyorlar.
adam bir sekilde kabul ediyor, bunlar o arada binbir oyunla çocugu kendi üstlerine geçiriyorlar, dogum zaten hastahanede gerçeklesmemis... is daha da kolay yani.
Adam bir kaç ay sonra anca kendine geliyor, kendine geldiginde de yetimhanedeki çocukları gösterilmiyor, hatta evlatlık veriliyorlar.
Bizimkiler ise adama dayak attırıp sehirden uzaklastırıyorlar.
böylece çocuklarıyla olan baglarını koparıyorlar.
O bebek su an 20 yasından daha buyuk ve hâlâ evlatlık oldugunu bilmiyor...
yalan üzerine kurulu bir hayat. ne güzel di mi?
Ben bir gün söyleyecegim ama. Ben neleri söyledim zaten, ne sırlarla karsılastım... Artık bu defa biri de beni bıçaklar kurtuluruz toptan.
Geçen defa zaten zor kurtuldum.
