en son heyecanlanalı kaç zaman geçmiş hatırlamıyorum lakin hatırımda kalan birkaç iz var heyecanlamak ile ilgili.
sanırım kalp atışlarını tarif etmeye başlamakla klişe bir giriş yapmış olacağım. ama o an kulağımdaki tek ses kalp atışlarımdı. konuşmaya korkuyordum, konuştuğum vakit sesim çıkmıyordu. sesimin çıkmamasını öksürükle kamufle etmeye çabalıyordum. sonra eller terler, kısmi olarak baş dönmesi ve mide bulantısı hasıl olur bünyede. bu sarsıcı duygulara rağmen güzel şey heyecanlanmak, kalbin attığını hissetmek.
