--- alıntı ---
Kapitalizm sahne ismi olarak pazar eknomisini kullanıyor; emperyalizme ise küreselleşme deniyor; cücelere çocuk demek gibi bir şey bu; oportunizm pragmatizm oldu; ihanetin adı realizm; yoksullara yoksun, dar gelirli ya da kıt kaynaklı insanlar deniyor; yoksul çocukların eğitim sistemi tarafından dışlanması, eğitimi yarıda bırakma adı altında tanıtılıyor; patronun, işçinin tazminatsız ve açıklamasız işine son verme hakkına emek piyasasının esnekliği deniyor; resmi dil, kadın haklarını azınlık hakları arasında tanıyor, insanlığın yarısını oluşturan erkekler çoğunlukmuş gibi; askeri diktatörlük yerine süreç deniyor; işkenceye, yasadışı baskı ya da fiziksel ve psikolojik baskı deniyor; hırsızlar iyi bir aileden olunca, kleptoman oluyor; kamu kaynaklarının çürümüş bir politika tarafından boşaltılmasının adı yasadışı servet edinme oluyor; otomobillerin işlediği suçlara kaza deniyor
1995te Fransa Güney Pasifikte nükleer denemeler yaparken, Fransız Büyükelçisi Yeni Zelandada açıkladı: Bu bomba kelimesi hoşuma gitmiyor, bomba değil bunlar, bunlar patlayan mekanizmalar; Kolombiyada askerin himayesi altında insanları öldüren bazı grupların adı ortak yaşam; Şili diktatörlüğündeki toplama kamplarından birinin adı haysiyet, Uruguay diktatörlüğünün en büyük cezaevinin adı özgürlük; 1997de Chiapasta Acteal Köyünün kilisesinde dua ederken tamamı çocuk ve kadın kırk beş köylüyü arkadan makineli tüfekle tarayan yarı askeri örgütün adı barış ve adaletti
--- alıntı --- http://www.sozcu.com.tr/2...o-galeano-anilari-807940/
