eve geldim yemek yiyorum ee anlat anne,dedikodu ver bakalım dedim,şuan aykut'un kınası var dedi.ohaa dedim,aykut mu evleniyormus.lan daha 3 yas büyük o benden.çocukken 3 yas önemliydi tabi,aykut abi derdik,büyüdük,abi silindi.kim şimdi benimle duvara oturup çekirdek çitleyecek lan dedim.sanki hala orda oturuyormus gibi. ne zaman aykutla oturup çekirdek çitlesem annemle babam ağzıma sıçardı,konusmayacaksın o çocukla diye.sen abi dersin o farklı bakar diyorlardı.abi diyorduk lan abi. çekirdek çitliyorduk amk.aykutu bile 3 senedir görmemiştim. en son asker eğlencesinde karşılıklı oynamıstık sanırım.askerden gelince de biz tasınmıstık ordan.bütün çocukluk anılarımız,babamın onlara gidin baska yerde top oynayın diye bağırışı,birbirimize aynalı tahır izlemeye gittiğimiz hatta ve hatta aykut'un sünneti bile geldi aklıma.ne zaman büyüdük de kendi evimizi kurduk? zaten annem de hem abimden hem benden umudu kesmiş, bize çeyiz yapmak yerine eve bi sürü şey almış.abim de ben de evlenmeyip ömür boyu annemle yaşarsak valla babam kafayı yer. ah be aykut,bak gece gece depresyona soktun beni.neyse,mutluluklar o zaman sana.
