Yalnızlığımı özlüyorum. insanlardan her geçen gün daha da çok uzaklaşıyorum. Daha da kötüsü kendimden uzaklaşıyorum. Ya da yakınlaşıyor da olabilirim. Bilmiyorum. En yakınlarımdan kaçıyorum. insanlara nefret besliyorum. Sebep yok. Başkalarından nefret ettiğim için kendimden nefret ediyorum. Sanırım iyi değilim. Bu kadar kötü hissetmek normal mi acaba. Ya da olmamalı. Ben normal değilim zaten. Suçlu hissediyorum kendimi. Korkuyorum kendimden ve her şeyden. Uzaklaşıyor gibiyim dünyadan. Dünya da kaçıyor gibi benden. Ya da daha çok üstüme geliyor gibi. Bilmiyorum. Sanırım dünya bana göre değil. Ne zaman bitecek bu çile. Sanki işkence. Evet bitmeli bu işkence. Lütfen bitsin. Lütfen.
