senin olmadığın her şeyin rüya olduğu gerçeği ile sensiz rüyalara kapatabiliyorum gözlerimi ve fakat; açamıyorum yaşarken o gözleri sensizliğin somut gerçeğinde, anlamına gelen sözdür.
öyle ki açılamayan o gözler bir çivi ile çakılmışsa derinlere körlük değildir bu acının sonucu, sadece kendini canlı görmektir.
öyle ki gün gelir gördüğünü sanırsın ama yaşanmışlıkların gösterdikleri ile zırhını bürürsün ve sen ''sen'' olmaktan çıkıp, güçlü kabuğunda güçlü rolü yapıp içinde titreyen ruhunu saklarsın, her kapattığında gözlerini sadece görmek istediğin o rüyadaki insan görür bu gerçeği..
işte gerçek bu noktada mutlaklaşır ve sen o çivileri cebine koyup giden ve görüyor olduğunu inandırmaya çalışan o insanın acısını anlamazsın ..
kapanan o gözlerde, düşlenen düşlerde geleceğin gelmeyebilecek olduğunu ve rüyaların bir kaçış oluşturduğunu
bilemezsin, çünkü sen sadece bilgilendirilmişsindir,
bilemezsin çünkü sen sadece yargılamışsındır,
bilemezsin çünkü sen tanıyamamışsındır...
bilemezsin çünkü...
