ille tanım lazım gelecekse yazayım: sözlüğümüzün en babacan yazarıdır. abim gibi sevdiğim bir yazardır.
bana yazdığı entrysiyle beni fena bir şekilde duygulandırdı, utanmasam oturup ağlayacaktım vay anasını, ben neymişim bre, diye. salya sümük yapacaktı beni gece gece. ne kadar severmiş beni, görmüş oldum.
vallahi çok değer veriyorum kendisine. kırk yılda bir ricası oldu bana, onu da kırmayarak, işimi gücümü bıraktım ve bu entryi yazma kararı aldım.
o gideceğim dedi, ben gitme dedim. gideceğim dedi, kal dedim. beni kırmadı. sözlüğe bir time off bile azken, time off'suz ne yapardık? ben ne yapardım? burada yaratıcılık timsali yazar pek azdır, allahın sözlüğümüze lütfudur. olanı da korkutup kaçırmayın namıssızlar *.
"ben" kısmında "yazar" yazan her adam yazar değil ne yazık ki. yazar olmak apayrı bir mevzudur. time off ise bu olayı aşmış bir abimdir. aynı zamanda çok iyi bir insandır. bana evinin kapılarını bile açmıştır. yalnız benim gibi pisboğaz bir herifin evde ne var ne yok tüketebildiğini, çok pis yemek seçtiğini, her b.ku yemediğini, sabaha kadar ps2-pc oynayabildiğini, bangır bangır metal dinlediğini, sesini de kısmadığını bilse acep beni evden tekme tokat kovar mıydı? kovmazdı herhalde, o derece iyi bir insan. ama ben şansımı zorlamasam fena olmaz diyorum *.
zirvelerde, sağda solda değil, gönüllerde abi-kardeş olduktan sonra varsın biralar olmasın, bardaklar tokuşmasın. herkes gibi senin de yerin ayrıdır gönlümde.
