Kafam patlıyor. Her gece bu kadar mutsuz edilmek için nasıl bir günah işlemiş olabileceğimi düşünmekten kafam patlıyor. Gözünden akan yaşa değse yanında olurdu dedi bugün bi arkadaş. Sen ne bilirsin amk ben ona değil kendi halime, kırılan hayallerime ağlıyorum demek yerine haklısın canım dedim. Zaten hep onlar haklı oldu. Aman kırılmasın diye kime sustuysam o kadar güzel sikti ki hayatımı hepsi teker teker tebrik etmem gerekir ölmeden hepsini birer birer.
Neyse ne diyorduk. Mutsuzluk.. Yatay dikey.. Sevilmek sevilmemek aslında mesele sadece. Sevilmediğin zaman umrunda olmaz inan olman ya da olmaman.
Ama asla uğraşma sevilmek için, yirmi küsür senede bu kadarını öğrendim ben çünkü kendine yaptığın en büyük kötülük bu olacak.
