başkaydın,farklıydın. herkesten farklı. kimsin, nesin bilmiyordum önceleri, ama görebiliyordum içini. tertemizdin, lüzumundan fazla temiz. ve sevdim seni.
kanatların vardı, biri kırık. belli ki, açık sanıp çarpmıştın kapalı bir pencereden içeri girmek isterken. belli ki yeni öğreniyordun uçmayı. yorgundun. henüz yolun başında olmana rağmen.
ama açıktı benim pencerem.sessizce süzülüverdin içeri, kimseler görmeden. ürkektin, uzaktın önce. hep pencerenin yanında durdun geldiğinde, her an hazırdın gitmeye. hiç kapatmadım o pencereyi, istediğinde kolayca gidebil diye. ama sardım kanadını, iyileştirdim yaralarını, dinlendin, anlattın hikayelerini, dinledim, dinlendim, ve sevdim seni.
üflersen düşecektim ve beni tutan tek şey ellerindi, yağmurdan bile küçük ellerine teslim ettim hayatımı.ve ellerin beni hiç bırakmadı.bırakmayacak.
