temelde, bir insanın yapması gerekenle aynıdır. hepimiz anlamaya çalışıyoruz, aklımızı kullanmaya çalışıyoruz. kendimize, dünyaya, bir allaha (bir her şeyin nedenine), herhangi bir bağlama - kavramlar dizgesine inanmaya çalışıyoruz. bu inancı sürekli yeniden kuruyor ve yeniden yapıyoruz. zira insan her saniye değişir ve kendisini hep yeniden yapar : içerisinde yaşadığı dünyayı algılama biçimimiz ve bilgimiz sürekli değiştiğinden. kurduğumuz dünya, yaşadığımız dünyadır. kavramlarımız, kendimizle, ötekiyle, toplumla, evrenle, allahla nasıl bir ilişki kuracağımızı belirler. fakat iş burda bitmez. bir gün uyanır ve işe gidersiniz, birisi size rüşvet teklif eder; kabul edecek misiniz, etmeyecek misiniz ? mesleğiniz rüşvetin su olup aktığı bir meslek olabilir, öyleyse bu işi bırakacak mısınız ? patronunuz hakkınızı gasp ettiğinde sesinizi çıkaracak mısınız, patron olduğunuzda çalışanlarınıza kötü davranacak mısınz, allahınız bir mi yoksa para, makam, güç bunun yerini mi alacak yahut sizin putlarınıza mı dönüşecek ? bütün bunlar yaşandıktan sonra kavramlarınızı ve dünyanızı yeniden kuracaksınız.
