sıtmayı gösterip vereme razı edilmek istenen insanlar. anayasal hakları olan din eğitimini alarak, hayata o şekilde atılmak isteyen insanların çoğunluğunu oluşturduğu bir kesimdir imam hatip lisesi mezunları.
bir imam hatip lisesi mezunu olarak, okulumda imam olmak isteyen pek az kişi tanıdım. ailesinin isteğiyle gelen bir kaç arkadaş vardı ki onlar da zaten pek uğramazdı okula, uğrasalar bile ruh gibi dolanırlardı yani imamlıkla falan onların da bir alakaları yoktu. diğer geri kalan büyük kısım-ki ben de onların içindeydim- sağlam bir din eğitiminin yanında pozitif bilimleri de öğrenme niyetiyle gelmişlerdi bu okullara. hatta ben ailemle ters düşerek girmiştim imam hatipe.
ee niye var bu okullar o zaman?
bir kere bu okulların sadece imam yetiştirmek amaçlı olduğunu hiç bir yetkili ağız söyleyemez zira o zaman şu anda imam hatiplerde çoğunluğu oluşturan kızların ne işi var diye sorarlar adama. kangren olmuş bu meseleyi çözebilecek cesur bir insan yok hala. çıkıp " kardeşim bu imam hatipleri kapatalım, artık işlevini kaybetti bunlar, yerine şöyle adam akıllı din eğitimi veren, isteyen mezununun üniversitenin her bölümüne girebileceği okullar açalım " diyecek bir babayiğit lazım. çoğunluğu müslüman olan halk, eğer siz vermezseniz çocuğuna o eğitimi verecek başka bir yer arayacaktır, ee o zamanda şeriat, irtica diye feryad u figan ediyorsunuz, ee gelin madem şu işi siz hallediverin.
neyse başlıktan uzaklaştık biraz; ben bu katsayı olayında bir hayır görürüm.
sevgili çağdaş, modern, ilerici arkadaşların canını sıkacak belki ama eğer katsayı problemi olmasaydı, bugün ingiltere'den, almanya'ya, avusturya'dan fransa'ya kadar pek çok avrupa ülkesine ve abd'ye imam hatip mezunları okumaya gitmeyecekti. şu anda tayvan'da bile benim üst dönemimden 3 arkadaşım okuyor..
yani demek istediğim hepsi ağlamıyor, bazıları seviniyor bilakis, farklı kapılar açıyor diye..
