Uzun zaman sonra yeniden seyrettiğim ve 100 kere daha seyretsem bile asla bıkmayacağım, en sevdiğim film.
Filmin unutulamayacak sahnesi sayılamayacak kadar çok olmasına rağmen en göze çarpanları;
--spoiler--
*Final Sahnesi: william wallace'ın "freedoooooooom" diye bağırdığı, ölen eşini gördüğü ve elinden mendilini düşürdüğü,prensesin hiçbirşey yapamamanın acısı içersinde gözyaşı döktüğü ve aynı anda kralın da öldüğü sahne.
*William Wallace'a ihanet eden soylulardan birinin kabusunda wallece'ın zalim bir ifadeyle geldiğini gördüğü, kabusundan uyanarak sadece bir rüya olduğunu düşünerek kısa bir rahatlama soluğunun ardından wallece'ın atıyla kapıdan girdiği ve kafasını topuzla ezdiği sahne.
*Bir sonraki sahnede yemek yiyen soyluların masasına wallece tarafından katledilmiş başka bir soylunun düşmesi.
*Küçük bir iskoç gurubunun ingilizleri etrafı tepelerle çevrili bir alana çekmeleri ve ingiliz kumandanın "Etrafınız sarıldı, wallace ve diğerleri nerede" diye sorması üzerine wallece ve arkadaşlarının bir tepenin ardından kumandanın kafasına taş atarak el sallamaları.
*Savaş sırasında irlandalıların saf değiştirerek, iskoçya tarafına geçmeleri (savaş sırasında savaşacakmış gibi birbirlerine koşmaları ve durup tokalaşmaları)
*irlandalı uçuk kahramanımızın wallece'a katıldığı sahne ("sen çatlaksın" diyen Hemish'e kahkahalarla "o zaman doğru yerdeyim" demesi.)
*Filmin başlarında iskoçların, wallece'ın babasının ölmesinin ardından geceleyin gayda çalarak ona veda ettikleri sahne ve wallece'ın amcasına "Ne yapıyorlar?" diye sormasının ardından amcasının "Kendilerince veda ediyorlar.Yasaklanmış çalgılarla,yasaklanmış melodilerle." demesi.
--spoiler--
