evet. sonunda evdesin. tek basına. şimdi seni mutlu göstermeye çalışan ne masken var, ne de göz yaşlarını tutan birileri. bir kahve yap. bir sigara yak. geç yine camın önüne. ama gelmesini bekleme. geçen insanlara bak salak salak. köpeğini gezdiren teyzeye meraklan. sahi neden köpeği direğe bağlayıp biraz uzaklaşıp sonrada geri geliyor? yine düşün onları bir anlam vereme. karşıdan geçen adamı! ona benzet ama ihtimal verme. uğramaz çünkü bu sokağa. sen ona 'geçme bu sokaktan' dedin. gelmez daha. gelmesinde. nasıl olsa bütün gün mutluymuş gibi gözüktün. mutlu resimlerini çektin. bakmıştır, görmüştür. Biliyorsun. Hırs yaptın zaten. başka bir şey değil. yoksa her geldiğinde git dermiydin ona. kıymetini bilmez miydin?
peki neden akşam olduğunda bütün duyguların gözlerinden akıp gidiyor? neden kafanda hala cevaplarından korktuğun o sorularla dolu? neden huzursuz uyuyorsun? neden saat başı uyanıp 'acaba' diye düşünüyorsun. Ve neden hala o lanet olası umut hala kalbinde. Artık o yok. Artık o başkasına ait. O başkasının önünde eğilip 'benimle evlenir misin?' dedi. artık bir başkasıyla sarmaş dolaş resimleri var. artık başkası oğlum dediğin köpeğinize annelik yapıyor. bırak. unut. vazgeç. o adam! seni çok sevmiş olabilir ama artık bir başkasını seviyor. seni değil. başkasını..
