Tanım *= yazım kabızlığı çeken kişinin son gayreti ya da buradaki roman aşkın istiaresi (bkz: Açık istiare) ise, son başlığında bir kez daha sevmek.
bundan önceki tüm romanlarımı yakın. en güzel el yazımla özenerek başlayıp, sonlarına doğru gözyaşlarımın ıslaklığına dayanamayıp dağılan tüm yazılarım...
en güzeli, en harikası olacaktınız. yeminlerle başladım her birinize ama kalemim kendime döndü, yüreğime. dur dıyemedım, beni ben yaktım. hoş, bendeki sadece Nefsi Levvame. işte hepsi bu..
bu defa son.
bu, kanla yazılacak. kalem yüzüğünü taktığın parmağım. mürekkep sen kalbimi sıktıkça gelen özüm.
işte bu sebeptendir ki sen gitsen de, noktası olmayacak bu romanın... acın kalbimi boğdukça, kusucam en acı, en aciz sözlerimi. bereketimdir acılarım!
bu aşkın elle tutulur tek yanı olacak kan ve gözyaşı.
son romanım olacak, bunu ilk boynundan kokladığımda anladım.
iliğimi kurutacaksın. tüm mürekkebimi sana akıtıcam. sırf kilometreler ötesinden bana gelen o bin nefese değer kokun uğruna..
sevdiğim ben kendim yazdıp kendim oynayacağım bu aşkta. sen ise en sevdiğim objem,
hiç gitmeni istemeyeceğim, sessiz duruşlarını dahi nimet gördüğüm, hep aşkın suflelerine karşı cıkan asi bir figüran olacaksın.
