Salt okuma ya da izleme insana bir şey katmaz. isterseniz gidin bir kütüphane devirin ya da koca bir film arşivindeki tüm filmleri seyredin elinize bir şey geçmez. Okumadan ve izlemeden ilkin daha mühim olanı düşünme ameliyesidir. Düşüncesiz okumalar ve izlemeler aksak kalmaya mahkumdur. Düşünme hazmettirir. Tefekkür etmeden ancak ezberci başarı sağlanır ki bu da insanın kendisini kandırmasından başka bir şey değildir. Gidin bakın üniversiteler yüzlerce kitap yalayıp yutmuş ama fikirden mahrum kimselerle dolu. Esasında düşünme ameliyesi de bir yerden sonra insanı götüremez. Ondan sonra en önemli aşama gelir ki o da aksiyon yani ameldir. Bildiğiyle amel etmeyen sırtına onlarca kilo yüklenmiş eşek gibidir. Amel insanın öğrendiğini asıl olarak bildiğini sembolize eder. Ameli de şekillendirecek olan düşünceyle amel arasındaki niyet olsa gerek. Bir kitap veya bir film okuyup izleyen sonra da onu uygulayan, bence, binlerce şey okuyup izleyip fikir yürütmeyen amel etmeyen insandan daha değerlidir.
