Böyle olmasını istemezdim ama hep öyle olurdu. Dünyanın bütün kızılderilileri yenilir, Spartacus kaybeder, gün batarken sararır, kuşlar döner, Sadri Alışık her filmde ağlardı. O ağladıkça Sadri'ye kıl kapar gıcık olurdum, üçüncü şahıs olarak kalışına, hep gidici kadınları sevişine, bu gidiciliklerin bir mecburiyet gibi duruşuna, Sadri'nin bu mecburiyetlere giden kişinin özgürlüğü olarak bakıp ona ihanet etmemek için kendine ihanet edişine...
