Hikayesi beni üzmüştür. Saltanat için abi kardeşin birbirlerine girmeleri, ölen onca insan, sürgünler, kaçmalar, yaralanmalar, yaralar...
Çok hazin bir serencamesi var Cem Sultan'ın. Osmanlı Hanedanı belki de Osmanlı devletinin en çok acı çeken ailesiydi. çoğumuz hanedanın bir çok durumunu eleştiriyoruz ama onların acılarını anlayabildiğimizi sanmıyorum. Kardeş katli ve kafes usulü sistem ne demek bunları tam idrak edemedik. Hep yargılayıcı olarak bakıyoruz. Maalesef.
Cem Sultan'ın haklı veya haksız olması umrumda değil. Şehzade Mustafa'nın da Genç Osman'ın da Abdülaziz'in de Beşinci Murad'ın da Abdülhamit'in de... Bir kere bu ailenin acısını anlayabilsek. Beş yüz seneden fazla sürekli evlat acısı yaşayan bu ailenin acısını keşke anlayabilsek...
"N'itdüm cihânda sana eyâ bî-vefâ felek
kim ben şikeste-dilden idersin deva dirîg"
Cem sultan bu acıların belki en bilinen ilk örneği. Fetret devrinde de yaşanıyor bu acılar ama Cem Sultan daha belli başlı bir örnek. Konya'ya yaralı olarak döndükten sonra neler hissetti kim bilir? Vatanını geride bırakıp Kahire'ye giderken neler düşünüyordu acaba? Rodos şovalyelerine sığındığında, fransa'dan Roma'ya götürüldüğünde kafir eline düştüğünde yüreğinin o acısını nasıl bastırmıştır? Hastalanıp vefat etmesinde yaşadığı onca acının payı neydi acaba? Ya Sultan Beyazıt ne düşünüyordu? O hiç pişman olmuş mudur? aynı kandan oldukları kardeşi yaralandığı zaman ciğeri sızlamamış mıdır? Cem Sultan kahire'ye giderken yüreği burkulmamış mıdır? Hep bunları merak ederim. Ama tarih bunları yazmaz. Cem sultan'ın abisi ile mektuplaşmalarına bakın o acıyı görürsünüz. Gazellerini okuyun diyeceksiniz ki burayı yazarken Cem Sultan ağlamış mıdır acaba? Çünkü çoğu gözünüzü dolduracak kudrette hüzünle doludur.
"yoktur felek cefâsına çün çâre vaktıdur
Hak hazretine 'arz idesin sen bu haceti"
Bu başka şekilde olur muydu bilmiyorum. belki gerçekten osmanlı ailesi osmanlı devleti için en büyük fedakarlığı yapan aileydi. her kuşak çoçuklarından bazılarını devletin devamı için feda etti. Kimseyi yargılamak derdinde değilim. Ben yalnızca acıdan bahsediyorum.
Mekanı cennet olsun O Cem sultan'ın.
"Dil yandı cân tutuştu ne diyeyim
el kıssa gussa hissesinin yok nihâyeti"
