2014 yılbaşı gecesini üniversiteden arkadaşlar evde geçiricez. Bizimkisi biraz rahatsız ama çok önemli bir şeyide yok. O yüzden bizde ona ayak uydurduk ve çok eğlenmemeye çalıştık. En azından ben...Sevgilin lan sonuçta o mutlu değilse sen nasıl mutlu olabilirsin.
Neyse... saat gece 02.00 ye yaklastı diğer arkadaşlar da durumun farkında. 1 çift bir de tek takılan arkadaş var zaten. ben bizimkisini alıp gittim odaya. yatagını hazırladım. Biraz ateşi vardı. başına bir kaç kez ıslak bez koydum. ama çok etki etmedi. gece 03.00 oldu herkes gitmişti evden. elimi yüzüne dokundurdum. ateşi çoktu. napacağımı bilemedim. hastaneye gitmeyi düşündüm ama... taksi için cebimde o kadar para yok. aynı durum onun için de geçerli. sabahı bekleyeyim diyorum dolmusla gideriz.
bizimkisi kendinde değil. gözlerini açamıyor ama uyuyamıyorda. sabah 5'e kadar bir şekilde ateşini düşürmeye çalıştım ama yok. etki etmiyor. Dayanamadım sonunda arabası olan bir arkadaş vardı. uzaktı baya bize ( izmit - Derince ). Gelecek çaresi yok. Neyse aradım arkadaşı. Kanka dedim böyle böyle kız çok hasta, ateşi var. Okulun hastanesine ( Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi ) ne acile götürcem. Gelir misin ? dedim. Şansıma o da arkadaşlarıyla bizim yakınımızda bir yerde eğlenmeye gelmiş.
Geldik hemen çıktık fakülteye. Serum falan taktılar. Ateşi yanlış hatırlamıyorsam 38 falandı. Sınırda bir rakammış heralde. ben arkadaşı yolladım saat 8'e kadar hastanede kaldık. O ara yanından hiç ayrılmadım. Sigara içmeye dahi çıkamadım *
sonra çıktık hastaneden arkadaşları aradım merkez indik ilaçları almaya. Haftasonu olduğu için nöbetçi eczane ordaydı. eve geldik sonra tekrar.
sonraki 2 gün yanından hiç ayrılmadım. kendi evime sadece duş almaya kıyafet değiştirmeye gittim. o uyurken pc başında sabahladım. sade çorbasını meyvesini kahvaltısını eksik etmedim.
ilaçları yutma korkusu vardı. 5 dakika her defasında o korkusunu yenmesi için dil dökerdim. ulan ne şebeklikler yapardım be.
geceleri onu uyutana kadar yanına uzanmazdım. kendin geçince de köşeye kıvrılırdım.
Sonradan söyledi ki ev arkadaşı falan sağda solda benim o yaptıklarımı konuşmuşlar. Bizimkisi bunu konuşulanları anlatıyor tabi bana mutlu mutlu. Ben de mutlu oluyorum o öyle anlatınca. Ama benim mutluluğum başkalarının yaptıklarım için söyledikleri değil. O söylenenlerden bizimkisinin mutlu olması ve kendisini benle beraber olduğu için şanslı hissetmesi.
Nereden nereye geldik sözlük. ben bu kadar uzun yazacağımı düşünmemiştim. ama onla alakalı her şeyi uzatmayı seviyorum.
Sevgilileriniz hasta olduğunda ilgilenin onlarla beyler.yakındaysanız ilgilenin uzaktaysanız arayın sorun. Anlamazsanız bile ufak tefek tavsiyeler verin. önemsediğinizi hissettirin. Bu olaylar ilişkinin temeli oluyor.
