Telefonuma her baktığımda "Ne kadar da çok arayıp soranım yok!" deyip geri cebime koyuyorum. izleyecek film bulamadığımdan en sevdiklerimi tekrar izliyorum, her türlü şiiri veya akılda kalması gereken replikleri ezbere biliyorum, sosyal olmak için balkona çıktığım da olmuyor değil. Bildiniz, tıka basa boş bir hayatım ve yalnızlığı iliklerine kadar işlemiş asosyal bir ben varım.
