kimisinin felsefeden öteye gitmeyen tezlerle karşı çıktığı kanıtlardır. onlara, kendilerinin veya birilerinin, felsefi analizlerle bir şeyin var olduğu sonucunu çıkarmasının, o şeyi var etmeyeceğini söylemekten öte diyecek lafım yok...
ha bir de habire söven bir şerefsiz var... ona iki çift laf edeyim... ne diyor? "madde parçalanınca o ortaya çıkan enerji o maddenin ruhudur ben demiyorum einstein diyor araştırırsan öğrenirsin cahil dallama."
eh, benim bilgisayar da ruh tüketerek çalışıyor o zaman a öküz!... hiroşima ve nagazaki'de aşırı ruh bombardımanına maruz kaldı zaten!...
sonra? efendim vicdanmış!.. ne vicdanı ya? toplama kamplarında bebekleri bile fırınlayan nazilerin vicdanı var mıydı? ışid'çilerin vicdanı var mı? şehirleri bombalayan israil askerlerinin vicdanı var mı? beyni ciddi şekilde hasar almış insanlarda vicdan kalıyor mu? bakarlar işte öyle boş boş... e, ne oldu o zaman sözde vicdanın kaynağı olan ruha? buharlaştı mı?
şunların tezleri hep aynı şeye dayanır "nasıl bir et parçası bla bla bla... şaşırdım bla bla bla... aklım almıyor bla bla bla...". sizin gibi mallar şaşırır, einstein'ın buluşlarını bile kıçından anlarken bak birileri şaşırmakla, cehaletini tanrı sanıp (bkz: boşlukların tanrısı) tapmakla değil, neyin ne olduğunu araştırmakla geçiriyor ömrünü... haliyle onlar hep kazanıyor, sizin gibi şaşkınlar ise hep kaybediyor...
