alkol alınca davranış değişikliğine giden bireylerin, egolarının birtakım sebeplerden fazla gelişemediğini düşünüyorum. gündelik zamanda içlerindeki öfke duygusuyla baş edebilecek yeterlilikte bir egoya sahip olmadıklarından, egosal sebeplerle öfkelerini dışa vuramadıkları için bilinç dışında öfkelerini bastırma yoluna giderler. bu kişilerin gündelik hayatta kendi içilerinde de sık sık kavgaya tutuştuğunu da tahmin etmek mümkün.
bu sebeple alkol alınca saldırganlaşan bireyin egosunun, ilkel benliğinin ağırlığı altında ezildiğini söyleyebiliriz. ilkel benliğini, süperego dediğimiz toplumsal kurallarla dengeleyebilecek bir egoya sahip bir birey olsaydı şayet, alkol aldığında normalde nasıl davranıyorsa yine öyle davranacak, davranışlarında bir farklılık gözlemlenmeyecekti.
buradaki ego gelişiminden kastım, halk dilindeki gibi değil. egosu güçlü olan insan, davranışlarını her durumda zorlanmadan kontrol altında tutabilen insandır. bunun için ekstra bir çaba harcamaz zira zaten kendiyle uyum içindedir, rol yapmıyordur. kendini bulmuştur, id, ego ve süperegosu muazzam bir uyum içinde, çatışmadan hareket eder. bu aşamaya gelmekse elbette kolay değildir.
