çok yüksek bir binanın ya da dağın tepesine çıkıp da tüm insanlığa hitap ederken ilk söylenilmesi gereken cümle. bunu istiyorum ben. tüm insanlığı bir meydanda toplayıp, bağırmak istiyorum. amacım: tanrı olmak değil. asla ve haşa. ama istiyorum bunu. hayatı, dört dörtlük yaşadığımı iddaa ettiğimden de değil. sadece içimde bir ukte olarak kalmasını istemiyorum.
hepsi bu.
elimdeki megafonu, bağırışlarım iyice arttığında, ön sıralardaki insanların üzerine fırlatıp devam etmek istiyorum haykırışıma. birileri ağlasın istiyorum ben konuşurken. kimileri gülsün. bir çoğu kendi kendine bıdılansın. bir çoğu da beni hiç duymasın bile. üç-beş cümlemin sonunda veya başında aynı girizgahla başlamak istiyorum cümlelerime.
ey insanlar!
insan olduğunu hatırlaması için insanların. taklid yapmayı bırakıp insan olmayı denemeleri için. hayatın ve ölümün ne demek olduğunu, hayattayken, ölmezden önce anlamaları için.
en nihayetinde beni linç etmeleri için aralarına dalmak istiyorum. 6 küsür milyar insanın hepsine aynı anda küfredip beni linç etmeleri için. muhteşem bir insanlık tragedyasını kanlı ve canlı olarak her birine yaşatmak için!
