her şeyden önce belirmeliyim ki ben de bir metalci olarak...ki evriminde herkeste olduğu gibi orta okulda death metalthrash metal --ki metallica yı falan beğenmez dinlemeye tenezzül dahi etmezdik,ismini bile şu an söyleyemeyeceği çığlık vokalin falan içine etmiş böğürtüleri dinlerdik--
lisede heavy metalhard rock falan --çabuk söyle; iron maiden mı guns n roses mı metallica mı? guns n roses bence iron maiden hııı abi metallica sonradan çok bozdu.((bok iron maiden,, metallica bozdu da iron maiden çok mu bok yedi..))
üniversite de rockrock-pop hip-hop-rock(bu neyse)...
ileride de rockarabeskarabesk-fantezi şeklinde yani anlayacağınız tüm dünyadaki ile paralel.
ama gelgelelim o çocukluğumuzda hayran olduğumuz,izleyip de siyah tayt bile giymeye özendiğimiz tipler hele ki o bir zamanlar bizim için oldukça muteber sözler filan...ama adamları sahnede değil de normal halde gördüğümüzde komşunun banyodan çıkmayan öss müptelası çocuğu, tansaş kasiyeri, ramazanda pide kuyruğunda bekleyen at kuyruklu mahalle delikanlısı gibi herifler...eee nerde lan bu rock ruhu...nerede lan sizin asiliğiniz...işte o zaman anlıyorsunuz insanlara eğlence lazım ruh muh hikaye bir zamanlar metal dergilerinde 39 yaşında intihar edicim lan sikerim dünyayı yazılarını okuyan ben neylim gönlüm şimdi o saçmalıkları...
