son zamanlarda sövmenin moda olduğu sistem. bu yüzden de çok sövesim gelmiyor ama ağzıma sıçtı lan benim bu sistem. çocukken hayal falan kurabilirdim. bir hayal gücüm vardı lan. şimdi ot gibiyim, bildiğin ot. keyif vermeyeninden hem de. gördüğüm rüyayı bile etkiledi. güzel rüyalar gören birisiydim, şimdi rüya bile görmüyorum. tabi her şeyi sisteme bağlamak biraz kolaya kaçmak oluyor. kendi kendime ettiğim şeylerde vardır illaki ama bu sistemi suçsuz yapmaz ki.
anaokulu dediler gittik, güzeldi de severdim. okuma yazma dediler, bir stres başladı. oyun oynamak varken kitap okuma dönemi başladı. yapamayınca veliden gelen fırçalar, elin çocuğuyla kıyaslanmalar... hadi iyi kötü hallettik. ulan spor yapardım lan ben, atletizmciydim. geldiler lise sınavı dediler. tamam dedik çalıştık, şimdi ne oldu? zamanında spor yaptığımı arkadaşlara söylediğimde inanmıyorlar lan bana. onların gözünde 90 model şahin gibi olduğum için, dokunsan dökülecek cinsten.
hadi liseye de girdik ve bitirdik. bir şeyi atlamışız ama, üniversite de varmış. daha zoru üniversite sınavı varmış. lise bitti şimdi de çalış o sınava, girersin belki. e girdik, okuyup bitirecez. sonra amk sonra? çıkar çıkmaz bir işte mi çalışmak. bir 16 sene daha okusan çıkar çıkmaz iş zooor. belki de okulumla alakasız bir yerde çalışıcam. ama o okuduğum 16 yıl geri gelmeyecek.
