biraz da kendi hatalarımız sonucu oluşmuş zihniyettir.
asıl amacı tamamen paylaşmak olan bu bayramda bütün eti alıp evde çoluk çocuk yiyeni, "sığır eti sert oluyor koyun keselim bu bayram" diyeni, yarısına kadar kestiği danayı elinden kaçırıp sokakta rodeo oynayanı olarak bizler yarattık.
şimdi "yazıııık hayvana", "işkenceee" diyenlere "fak yo man" diyerek detaylara gireceğim.
tvlerde her bayram görülen görüntülerden evimde bir hayvan besleyen olarak * gayet rahatsızım. dinime bağlı biri olarak asla buna "tüü kaka" demek yerine günümüze yorumlayarak olması gerektiği şeklini görebilecek donanıma da sahibim.
herkes de öyle olmalı.
"eskiden kesimhane mi varmış derler adama" diye bilmişçe bir cümleden sonra alırım kurbanımı, danadır, koyundur..
veririm bir kesimhaneye. efendice, hayvanın "yeter artık öldürün mnı skym" şeklinde isyanına mecal vermeden 2 çırpıda "fast and nice" şekilde kesiverirler. güzelce parçalara ayırırlar.
bir gün dinlenir, sinirleri yumuşar. çoğu kısmı fakire dağıtır, gelenek görenek hesabı bir kısmını da sabah kavurma yapar ailemle yerim.
bu bir tercihtir.
ikinci olarak size bir imkan daha tanıyacak lutfucugunuz; o da bağış yöntemi.
alırsınız bir koyun, dana parasını bir hayır kurumuna bağışlarsınız.
ilk örneği; -kesimhane olayını- hakkını vererek yapamayan varsa zaten direk bunu yapsın.
ama gelenek, örf ve adet diyenlerin de bu düşüncesine anlattığım ölçülerde saygılı olunması gerekir.
zira biz kurbanda kesmedik diye inek populasyonunda bir artış olmayacağı aşıkar.bunlar hergün kesiliyor zaten. hakkınla gidip kesimhanede kestirip kanını alnıma basacam diyen biriyseniz buyrun teknolojiyi kullanarak yapın. kimse de ses çıkaramasın.tvlere malzeme olmasın yaptığınız veya yapmaya çalıştığınız iyilik.
