önceleri tesadüf sanırdım, yok lan kim çok sevilmekten bıkar ki derdim.
büyüdükçe anneannemi çok daha sevmeye başladım, tam mutlu bir çocuk olmuştum ki onu kaybettim. sonra ablam terketti beni, yıllar sonra kardeşim doğdu. çok sevindim çok sevdim, o daha çabuk gitti. birini sevdim sonra, ailemden olmayan birini. çok bağlandım, ben sevdikçe o biraz daha uzaklaştı benden. sonunda çekti gitti. kimi sevsem gitti, kime bağlansam terketti. sevmeye korkar oldum.
şu hayatta bir tek babamı çok sevmedim, acaba o yüzden mi hiç gitmedi?
