daha sanatsal olduğu ve alt metin itibariyle daha sağlam temellere oturduğuna şüphe yok, ama bu kasvet, bu hayatın bıkkınlığı ve kötünün cezalandırılmadan bırakıldığı sonlar, insanları boş yere hüzne gark etmek neden? fazlasıyla bohem üstelik.
sinema, biraz da olmasını istediğimiz şeylerin kurgusal aksiyon iskeletinde karşımıza çıkması değil midir? o halde varolanı anlatmak ve yaşanılanı ya da yaşanılması olağan olanı neden bu kadar derin bir karanlık içinde anlatıyorsun bize be adam?
sonuç: günlerden pazarsa ve dışarıda yağmur varsa izleyin. kendinizi daha da kötü hissedin. hayatı sorgulayın. avrupa sineması bunun için var.
hollywood gibi bilindik sonlu iyinin kazandığı aşkın kazandığı, doğrunun intikam aldığı samandan karakterler göremeyeceksinizdir.
