anakol yıldızları denilen ve aralarında güneşimizin de bulunduğu hidrojeni helyuma dönüştürerek enerji üreten yıldızlar hidrojen stoklarını tüketmeleri sonucu helyumu yakmaya başlarlar ve önce genişleyerek kızıl dev aşamasına geçerler, daha sonra ise kendi üzerlerine çökerek büzülürler, yoğunlaşırlar ve beyaz cüce haline gelirler.
güneş sistemimize en yakın yıldız sistemi olan üç yıldızlı sirius sistemindeki sirius-b beyaz bir cücedir. güneşimizin de yaklaşık beş milyar yıl sonra beyaz cüce bir yıldıza dönüşeceği tahmin edilmektedir.
bu tahmin, 1935'de Subrahmanyan Chandrasekhar Beyaz cüce çöküşü kütle limitini gözlemlerle hesaplamasına dayanmaktadır. chandrasekhar limiti denilen bu limit güneşin 1,44 katı kütle sınırının üzerinde kütleye sahip yıldızların beyaz cücelerden çok daha yoğun olan ve bir tatlı kaşığı kadarı 5 milyar ton ağırlığında olabilen nötron yıldızlarına dönüşeceğini öngörür.
bir beyaz cücenin yaklaşık çapı 12 bin km kadardır, yani dünyanın çapı kadardır. Tipik bir nötron yıldızının çapı ise 30-35 kilometredir. bu iki ölçünün kıyaslanması bile, nötron yıldızları ve beyaz cücelerin yoğunluk farklarını gösterir.
