"an"dan ziyade belirli bir süreçtir. yaşanmışlıklarla, hissedilenlerle alakalı bir süreç. bir bakmışsın aynı döngünün içerisinde gidip geliyorsundur. aynı hüzünler , aynı acılar, aynı yalnızlıklar, aynı hayal kırıklıkları, aynı boşluklar, aynı düzensizlikler -hatta bunların giderek dozunun arttığı- kocaman bir kısır döngü... her gün bir sonraki gün iyi olacak diye geçen koca seneler... ve aslında daha otuzlarına bile gelemeden yaşanan o büyük yorgunluk. bir de yakınlarını da birer birer toprağa veriyorsan veya yanındayken bile varlıklarını hissedemiyorsan hayatın hiçbir anlamının olmadığını anlıyorsun işte.
