2000 yılında deist oldum, 2002 yılında ateist. ondan önce ise müslümandım. yapamadım be kardeşim, bir çok müslüman arkadaşım gibi dini emirlere "saçma" dediğim halde müslüman kalamadım. yani "evet saçma o ayet ama olsun kardeşim banane ben yinede müslümanım" diyip kendimi gerizekalı embesil konumuna düşüremedim.
dürüst, cesur ve mantıklı davrandım. düşündüm, yargıladım. koyun olmadım, ot olmadım.. bu beni ateistliğe götürdü. ne hayatımı değiştirdi bu, ne insanlığımı, ne vicdanımı. ben yine aynı benim, sadece eskisinden biraz daha özgürüm ve objektifim.
kendimle bir konuda gurur duyuyorum. tatlı su müslümanlığı oynamadım ve mantığımı, vicdanımı kullandım. ne şiş yansın ne kebap demedim. aklını, mantığını "korkmadan", koyun olmadan kullanabilen tüm cesur arkadaşlara selam olsun. insanın dibisiniz!
